Alles voor de real "Kiwi Experience"

Hallo Allemaal!


Ook deze weken stonden weer in t teken van genieten en dingen doen die je wilt. Maar deze 2 weken zijn we ook nog een X stevig met beide benen weer op de grond gezet. Het blijkt maar weer, je kan niet altijd 6 gooien. Maar eerst over de mooie dingen. We hebben niet stilgezeten(nou ja..). Elke dag vroegop en leuke dingen doen is ook niet alles;). Inmiddels zijn we alweer vele ervaringen verder op het Noorder Eiland. Eerst maar even over de dagen(en niet te vergeten de avonden) aan de westkust op t Zuider eiland.

Na de Gletsjer beklimming zijn we verder omhoog gereden richting Franz Josef, aldaar gingen we opzoek naar een Hostel, deze werd gevonden aan de hand van de Groene bus. De huisbar van t hostel stond dan ook ramvol op deze maandag avond. Na diverse keren een gesprek starten met mogelijke Ana's en Eva's, kwamen we erachter dat er die avond een wachtwoord was voor halve prijs drank(2x halve liter = $5 = €2,5;). Elke groene bus heeft een wachtwoord, wat een aantal mensen weet en eigenlijk niet mag doorvertellen. Die avond viel de eer aan: "Maori got wet shoes". De biertjes vloeide rijkelijk, en tegen het van de avond werden we nog even vrolijk van de pooltafel geveegd door 3 canadese bloedmooie meiden. Ik moet zeggen, ze waren gekleed om onze aandacht van t poolen af te halen.

De volgende ochtend werd de noordelijke koers voortgezet door de navigator en na een onwijs mooi stuk weg kwamen we uit in Greymouth. Wat om een heel aantal dingen bekend staat, maar wij zouden hier de Monteighs Brewery tour gaan doen. Het is altijd fijn om te weten waar je biertje vandaan komt, aan het eind van deze tour zat een proefsessie. We troffen het best wel met de groep, en dus werd de proefsessie uiteindelijk op t terras voortgezet. Toch die avond nog verder gereden richting Punakaiki, waar de pancake rocks en blowholes te zien zijn. hier zou tijdens hoogtij een onwijs spektakel plaats vinden, het zeewater zou tussen de rotsen omhoog spuiten(als een soort blowhole). Jullie raadden t vast al, dit gebeurde niet deze avond, dus terug richting de camping.

Tijdens deze kampeeravondjes moeten we natuurlijk ook onze verswaren(lees: bier) koud houden. We hebben een allemachtige koelbox achter in de bus. En deze word standaard altijd gevuld bij de McDonalds. Elke keer is het weer een mooi avontuur als je met de koelbox de Mac binnenkomt lopen. En vraagt voor een ijsje van 60 cent en graag 30 liter ijsklontjes in de koelbox graag;) Met verswaren moet er ook goed gekookt worden natuurlijk, Dave en ik zijn beide van t motto: het moet wel vakantie blijven, dus willen we graag goed eten. Dat kan op vele manieren, uit eten gaan of zelf ook eens wat proberen. inmiddels zijn we al zover dat we van gebakken aardappels met een uitje, diepvries groenten en kipschnitzel, zelf gedraaide gehaktballen tot een "the Works burger" met salade tot spagetti bolognaise uitgebreid aan t klaarmaken zijn. Af en toe een broodje met soep doet t ook goed trouwens;).

Toen we eenmaal de aardappeltjes lekker aan t bakken waren, raakten we aan de praat met Cees en Silvie een Haags stel. Ze waren allang aan t eten toen ons 3 gangen diner klaar was, maar toch werd de avond voortgezet met een aantal biertjes. Later op de avond, ben ik door Kees, Dave en Silvie weg wijsgemaakt in het Klaverjassen. Voor hun alledrie een wens die uitkwam om op reis een keer te kunnen klaverjassen, maja daar moesten ze t mij dan wel even voor leren. Het eerste avondje ging redelijk, en na een leerzame maar vooral gezellige avond kwam ik niet eens als verliezer uit de bus.

Toch moesten we die ochtend verder, we gingen richting de Abel Tasman, dit National Park is vernoemd naar de Nederlandse ontdekker van Nieuw Zeeland. Maar staat vooral bekend om zijn donkergroene bossen, blauw water en niet onbelangerijk prachtige gouden stranden. Hier hebben we een stuk van de bekende Coastal track gelopen, s'ochtends met de watertaxi afgezet. En 28 kilometer, vele gouden strandjes, mooie uitzichten en uitkijkpunten verder waren we weer terug bij de camping terug. Deze dag was er weer een om niet snel te vergeten. De 2 avonden op de camping bij de Abel Tasman, waren we weer aan t klaverjassen geslagen met onze vaste klaverjasmaatjes, die hier ook toevallig stonden. En trots kan ik zeggen dat ik naar 3 barre, veelste laat geeindigde gezellige klaverjasavonden als winnaar uit de bus ben gekomen.

Daarna was t tijd voor St.Patricks day(zolang er maar een feestje gehouden kan worden, doen we met alle stromen mee;), deze ierse feestdag word in elke grote stad uitbundig gevierd, en na 3 dagen op de camping werd t wel weer eens tijd voor een Hostel ook, dus stuurden we de bus naar Nelson, de suncapital van NZ. Dit werd duidelijk zo gauw wij vanuit de bewolking de stad in reden. Omdat Nelson omringd is door hoge bergen bereiken de meeste wolken Nelson niet, en mag het zich de stad met de meeste zonuren van NZ noemen. Hier zochten we een hostel op met de naam Paradiso, wat opzich genoeg zegt. Zwembad, Jacuzzi's, sauna, vele ligbedden, volleybal veldje, after 10pm bus, goede muziek en terrasjes, gezellige en barre mensen maakten dit hostel opzich zelf al tot een feest. De hele avond werd er in het hostel voorgedronken en met groene schmink werd iedereen voorzien van de iersche klaver. De avond werd voorgezet in de stad. Het feest hier was ongekend mooi, en zal ook niet snel vergeten worden. Na dit legendarische feest, duurde t 4 dagen om t hostel te verlaten. Elke dag bij t zwembad, beetje volleyballen of gewoon een biertje drinken op t terras is toch echt vakantie en daar houden we ook wel van.

De laatste dag in Nelson had Dave een wijntoer geboekt, ik weet nog steeds niet hoe hij mij zover heeft gekregen om mee te gaan. Maar we zaten toch echt, tussen de wijnkenners in het busje. Er werden 5 "wineries" aangedaan. Elke wijngaard werden er rond de 8 acht wijnen geproefd, dus tegen de avond was iedereen dan ook lekker aangeschoten. Ik moet zeggen, ik weet nu iets beter welke wijn ik echt niet moet nemen, en welke ik misschien nog wel lekker kan gaan vinden. Al met al was deze dag weer een groot spektakel, 2 simpele nakaterende backpackers tussen de wijngeleerden.

De dag daarna met de Ferry over richting Wellington, net zoals de boot naar Texel(alleen geen zeemeeuwen). 3 uur duurde de reis, waarna we de auto weer van de boot afkonden rijden. We zouden Wellington snel verlaten, aangezien we de laatste 4 dagen in Nelson constant aan t feesten waren geweest, waren we wel weer enigzins toe aan een paar dagen kamperen. Er werd oostlijke koersgezet, zodat we een dag later bij de Mount Egmont zouden aankomen. Hier pakten we t eerste de beste lodge dicht bij de berg. We waren hier de enige, dus voelde t gewoon als de eigen huiskamer. Openhaardje, tv en lekkere uithang banken, ook hiermee wisten we wel raad;)

De beklimming van de Mount Egmont mag gerust een allemachtige ervaring genoemd worden, deze ouwe vulkaan is zon beetje de enige reden om naar de Westkust van t Noordereiland af te reizen. Daar aangekomen de klimspullen maar weer eens uit t stof gehaald, en werd er goed doorgestapt door reisleider Dave richting de krater van de in 1755 laatst uitgebarste vulkaan. De kans dat er vandaag lava zou spuwen was dus niet al te groot. Na 4 uur klimmen, kwamen we uit bij de krater, deze is jaarrond gevuld met ijs. Maar dit was nog steeds niet de top, nog 3 kwartier verder omhoog, was de hoogste punt van de vulkaan te vinden. Hier moesten we natuurlijk ook heen. Op de 2518 meter hoge top, was het uitzicht onwijs. Boven de wolken schijnt de zon altijd, dus hier ook een blauwe lucht en richting het noorden konden we de hele kustlijn zo zien liggen. Na deze tocht mag t van vanzelf spreken dat er geen zin meer was om verder te rijden en stookten we gewoon t haardvuurtje weer op in ons eigen huiskamertje;).

Die volgende ochtend zijn we gaan rijden, richting de Waitomo caves. Voor het black water raften, dit was op zowel mijn als Dave zijn lijstje van "things to do" (hoe toevallig;) te vinden. Daar aangekomen, na een rit die veel autoreclames niet misstaan zou, hadden we een tourtje geboekt van 5 uur lang. allemaal een apenpak en supermanbroek aan(wetsuit, helm met witte laarzen en gekleurde broek naar keuze;) 30 m abseilen zodat we bij t bovenste punt vd grot uitkwamen, tijdje op een binnenband dobberen stroomafwaarts, daarna nog een tijd beetje klimmen en klauteren door de grot heen. Dit alles was goed te doen en bar klieren in de grot natuurlijk, de polonaise werd er zelfs nog even ingezet. Todat we ook weer een keer terug moesten. omlaag dobberen gaat toch echt makkelijker als omhoog lopen;). Dit tourtje was ook weer groot succes, aangezien we maar met ze 4en waren, kwamen we een stuk dieper als de grotere groepen. Echt mooi om een X te doen.

Ook in NZ, zou er eigenlijk gesurft moeten gaan worden, maar aangekomen in Raglan "de surfcapital of NZ" regende t pijpenstelen en was er geen golf en surfer te bekennen. Het hele stadje was zo dood als t maar zijn kon. Dus besloten we een vlak bij de de zee, een lodge in te duiken en daar ook mooi de nacht verblijven. Tot onze verbazing kwam ook de Straybus hier even later de parkeerplaats opdraaien. Dit zou hun 2de kans wezen, de eerste avond met de bus was al niet bepaald een hoogtepuntje terwijl je toch met ruim 30 jonge mensen bijmekaar zit. Maar ook deze avond was het net alsof er echt niemand van gezelligheid houd , deze hele bus vol met jonge mensen, lag om 9 uur al in bed. Er werd geen biertje of wijntje geopend, dus lagen wij ook eens optijd op tuk.

Als je in NZ bent geweest, moet je ook kunnen zeggen dat je rugby hebt gezien. Dus hadden we 3 weken eerder al kaarten besteld voor de wedstrijd: The Chiefs vs. The Blues. Zegmaar AZ tegen Groningen, geen topper maar ook geen hele slechte wedstrijd. De wedstrijd was in Hamilton, dus zouden we sávonds ook t lokale uitgaansleven weer onveilig gaan maken.
De hele dag regende het als een malle, en zijn we s'middags weer eens lekker ouderwets naar de film geweest. Tijdens de westrijd zaten we hoog en droog naast een Kiwi die ons alle regeltjes wel uit wou leggen, dus als t spel stil lag kregen werden we voorzien van alle commentaar. Uiteindelijk wonnen de Blues met 16-13. Een beste domper als echte Chiefs fans, mja daar konden we ons goed overheen zetten;)

De nacht in Hamilton was er een die we echt niet snel gaan vergeten. Aan de ene kant omdat Hamilton een echt uitgaan walhalla is. Zeker 30 bars en clubs, en allemaal bijna volgeladen. Na een private kroegentocht belanden we in the Outback inn. Een club waar zeldzaam genoeg, meer "leuke"meiden als jongens binnen waren. En ook hier weer zoals overal in NZ en Australie, veelste korte rokjes en jurkjes en hakken zo hoog daar doet een gemiddelde heipaal niet voor onder. De meiden doen hier echt onwijs hun best om er leuk uit te zien. Wat ook vaak over de top is. Als je savonds dan ook een burgertje haald, staan ze allemaal op blote voeten omdat ze na 3 uur dansen niet meer op die hakken kunnen lopen. Dit alles maakt t burgertje halen er niet minder leuk op.

Maar deze avond had ook een keerpunt, Hoe goed de avond begon, het eindigde nog slechter. Toen we terug waren bij onze campervan, stopte er een andere auto met 4 gasten die uit de auto sprongen en onze kant op renden. Deze begonnen te schreeuwen om geld, en op ons in te slaan. Uiteindelijk hebben ze niks meekunnen nemen. Maar wel werden er klappen uitgedeeld, allebei hebben we een aantal sneeen op de wang, blauwe plekken en goed geschrokken.
Dus wij gelijk naar t ziekenhuis gereden, bij mij werden alle sneeen alles dichtgelijmd. Bij Dave is er tand dwars door ze lip gegaan, en heeft een dag op hechtingen moeten wachten. Het had met 4 tegen 2 slechter af kunnen lopen, dus voor nu ziet t er allemaal weer rooskleurig uit. Gaan we toch nog een mooie 2 weken tegemoet.

Dit laatste avontuurtje zet je wel weer even met beide benen op grond. Na 5 onwijse maanden besef je gewoon weer even hoe makkelijk anderen het kunnen verzieken voor je. Maar we hopen dat de volgende 2 weken weer net zo mooi en divers worden. Hoorde dat Nederland met 4-0 Hongarije in de pan had gehakt. Altijd lekker nieuws:D

Bij jullie staat nu de lente voor de deur, en hier begint de herfst al door te komen, Dus geniet er maar van. Het mooie weer kan zo weer over zijn;)

Swt az Bro en bedankt voor alle reacties, vind ik mooi!

Cheers Niels